AFP Photo/Jewel Samad
Srikandi – ‘The
Amerika Dream’ tergelincir lebih jauh dari majoriti rakyat Amerika daripada ia
mempunyai dalam suku abad. Kini 90% peratus daripada isi rumah Amerika Syarikat
lebih yang banyak miskin daripada ianya pada tahun 1987, menurut kedua-dua
kajian baru dari ketua Federal Reserve.
"Baru, realiti keras
adalah bahawa bahagian bawah 90% peratus isi rumah lebih banyak yang miskin
hari ini berbanding pada tahun 1987," Matt O'Brien menulis dalam
Washington Post Wonkblog, memetik data dari National Bureau of
Economic Research (NBER) pd kertas ketidaksamaan kekayaan
Amerika Syarikat, yang katanya adalah berdasarkan data cukai. "Ia
adalah satu kehilangan 25 tahun untuk bahagian bawah 90% peratus, tetapi yg hilang
15 untuk 9% peratus sete-rusnya, terlalu. Betul: sama sekali, bawah 99% peratus
yang bernilai kurang hari ini berbanding pada tahun 1998."
Lembaga Rizab Persekutuan
pengerusi Janet Yellen menyentuh lebih mendalam ke dalam statistik di Federal
Reserve Bank dpd Persidangan Ekonomi Boston pada Ketaksamaan Peluang
Ekonomi Jumaat lepas.
"Yang terkaya 5% peratus
isi rumah Amerika yg diadakan 54% peratus daripada semua kekayaan dilaporkan
dalam kaji selidik 1989. Saham mereka meningkat kepada 61% peratus pd tahun
2010 dan mencapai 63% peratus pd 2013, "katanya. "Sebaliknya, yang
lain dari orang-orang di separuh bahagian atas pengagihan kekayaan yang -
keluarga yang pada tahun 2013 mempunyai nilai bersih antara $ 81,000 dan $
1900000 - diadakan 43% peratus daripada kekayaan pada tahun 1989 dan hanya 36%
peratus pada tahun 2013."
"Takat dan peningkatan
berterusan dalam ketidaksamaan di Amerika Syarikat amat merisaukan saya,"
kata beliau. "Saya fikir adalah wajar untuk bertanya sama ada trend ini
adalah serasi dengan nilai-nilai yang berakar umbi dalam sejarah negara kita,
antaranya nilai tinggi Amerika secara tradisinya diletakkan di atas peluang
yang sama rata."
Basta Karim, Ketua Ekonomi di
III Associates, memuji ucapan untuk memberi tum-puan kepada satu topik bukan
tradisional untuk kerusi Fed - iaitu prospek ekonomi Amerika Syarikat atau
kadar faedah.
90% Of AMERICANS Are POORER TODAY than in 1987
The American Dream is slipping
further away from the vast majority of Americans than it has in a quarter
century. Now 90 percent of US households are poorer than they were in 1987,
according to both a new study and the head of the Federal Reserve.
“The new, harsh reality is that
the bottom 90 percent of households are poorer today than they were in 1987,” Matt
O’Brien wrote in the Washington Post Wonkblog, citing data from a new National Bureau of
Economic Research (NBER) paper on U.S. wealth inequality, which he
says is based on tax data. “It's been a lost 25 years for the bottom 90
percent, but a lost 15 for the next 9 percent, too. That's right: altogether,
the bottom 99 percent are worth less today than they were in 1998.”
Federal Reserve Board
Chairwoman Janet Yellen delved deeper into the statistics at the Federal
Reserve Bank of Boston Economic Conference on Inequality of Economic
Opportunity last Friday.
“The wealthiest five percent of
American households held 54 percent of all wealth reported in the 1989 survey.
Their share rose to 61 percent in 2010 and reached 63 percent in 2013,” she
said. “By contrast, the rest of those in the top half of the wealth distribution
‒ families that in 2013 had a net worth between $81,000 and $1.9 million ‒ held
43 percent of wealth in 1989 and only 36 percent in 2013.”
“The extent and continuing
increase in inequality in the United States greatly concern me,” she noted. “I
think it is appropriate to ask whether this trend is compatible with values
rooted in our nation’s history, among them the high value Americans have
traditionally placed on equality of opportunity.”
"Saya rasa dia membuka
lembaran baru dari segi kerusi Fed melihat apa-apa isu sosioekonomi yg serius
dgn tahap ketegasan," penasihat pelaburan, yg menghadiri persidangan
itu, memberitahu Wall Street Journal.
Kedua-dua Yellen dan O'Brien
berkata pemulihan daripada Kemelesetan Besar 2008 belum mencapai sepenuhnya
majoriti rakyat Amerika, sekurang-kurangnya tidak dalam cara ianya mempunyai
untuk terkaya 10% peratus.
Stok runtuh semasa krisis,
tetapi pulang tidak lama selepas itu, tetapi ahli-ahli kelas menengah berada
dalam hutang daripada membeli rumah, tidak juga saham, apabila pasaran untuk
kedua-dua terhempas. Dan harga perumahan telah belum pulih.
"Kelas menengah, dalam
erti kata lain, terlepas pasaran lembu jantan yang besar dalam saham, tetapi
tidak pada beruang yang lebih besar dalam satu perumahan. Itulah sebabnya
pemulihan tlh mengembalikan sedikit kekayaan yg kemelesetan yang musnah,
"O'Brien menulis. "Malah, bawah 90% peratus yang telah disimpan sebenarnya
kehilangan nilai bersih beberapa tahun kebelakangan ini, sebahagian besarnya
disebabkan oleh peningkatan hutang pinjaman pelajar."
Yellen juga memberi tumpuan kepada hutang
pendidikan sebagai sebahagian daripada masalah.
"Kenaikan kos kolej, nombor-nombor
yang lebih besar dpd pelajar yang mengikuti pengajian tinggi, dan trend
baru-baru ini dalam pendapatan dan kekayaan telah membawa kepada peningkatan
mendadak dalam hutang pinjaman pelajar. Cemer-lang hutang pinjaman pelajar 4
kali ganda daripada $260 billion di dalam 2004 kepada $1.1 trillion tahun ini,
"kata beliau. "Beban relatif hutang pendidikan telah lama menjadi
lebih tinggi bagi keluarga yang mempunyai nilai bersih yang lebih rendah, dan
bahawa perbezaan ini telah berkembang lebih luas dalam beberapa dekad yang
lalu."
Walaupun perkara tidak baik,
mereka masih boleh menjadi lebih teruk. Satu laporan baru-baru ini daripada
Credit Suisse mendapati Amerika Syarikat menduduki tempat yang ke-7 apabila ia
datang kepada ketidaksamaan kekayaan di seluruh DUNIA, dengan 74.6% peratus
daripada kekayaan yang dipegang oleh 10% peratus teratas, hanya di belakang
Thailand, dengan 75% peratus. Rusia adalah negara yang paling tidak sama rata,
dengan 84.8% peratus daripada kekayaan negara yang dipegang oleh 10 peratus,
CNBC melalaporkan.
Dan sejarah itu juga sudah
teruk di Amerika Syarikat. Bahagian atas 1% peratus sekarang memiliki lebih 41%
peratus daripada semua kekayaan di negara ini, yang adalah yang paling buruk
sejak 1939. Tetapi O'Brien berkata "itu masih jauh di bawah sepanjang masa
yang tinggi sebanyak 51% peratus pada tahun 1928 set . . . Dalam Dengan kata
lain, ini baru hujungnya Umur mungkin mendapatkan lebih hujungnya."
Tim Worstall, bagaimanapun,
berhujah bahawa tidak ada yg tahu jika ketidaksa-maan kekayaan sebenarnya
semakin meningkat atau jatuh. Setiap laporan meme-tik statistik
"benar-benar setiap komentar tunggal dan kertas penyelidikan," dia
menulis untuk Forbes, "memberitahu kita hanya boleh dipasarkan, kewangan
keka-yaan harta, pencen swasta, saham, bon dan saham dan sebagainya. Dan ia
bukan terutamanya jelas bahawa itulah majoriti kekayaan dalam masyarakat kita,
atau pun bahagian yang paling penting dari itu."
Beliau memberi contoh bomba
dengan pencen $ 150,000-tahun. Takrifan kertas NBER ini kekayaan - kerana
anuiti dibiayai daripada perbelanjaan operasi semasa majikan (yang dia
menyatakan bukan satu keadaan yang luar biasa) - yang bomba "ditakrifkan
sebagai tidak mempunyai kekayaan," Worstall memerhati.
"Oleh sebab itu kita
benar-benar mengabaikan keseluruhan kesan daripada keselu-ruhan negara
kebajikan? Ini semakin teruk, bukan? Utk titik sebenar yg mereka buat dalam
kertas ini adalah bahawa ketidaksamaan kekayaan semakin kembali kepada apa yang
ianya sebelum Perang DUNIA I. Apabila, anda mungkin ingat, tidak ada negara
kebajikan sama sekali, "penyumbang Forbes yang menulis. "Dan kita
sengaja keluar dan dicipta bahawa negara kebajikan untuk menangani kesan
pendapatan dan ketidaksamaan kekayaan."
Namun Worstall mengabaikan apa
laporan Credit Suisse memberi tumpuan kpd: bahawa penyatuan yg semakin
meningkat kekayaan di tangan yang sangat sedikit - hanya 0.7% peratus dpd penduduk DUNIA - adalah "isyarat membimbangkan" bahawa DUNIA boleh
berada di ambang yang baru kegagalan bencana ekonomi, sama dengan tahun 2008.
“I think she broke new ground
in terms of a Fed chair looking at such a serious socioeconomic issue with that
degree of rigor,” the investment adviser, who attended the conference,
told the Wall Street Journal.
Both Yellen and O’Brien noted
that the recovery from the Great Recession of 2008 hasn’t fully reached the
majority of Americans, at least not the way it has for the wealthiest 10
percent.
Stocks collapsed during the
crisis, but came back soon thereafter, but members of the middle class were in
debt from buying houses, not stocks, when the markets for both crashed. And
housing prices haven’t rebounded.
“The middle class, in other
words, missed out on the big bull market in stocks, but not on the even bigger
bear one in housing. That's why the recovery has restored so little of the
wealth that the recession destroyed,” O’Brien wrote. “In fact, the
bottom 90 percent have actually kept losing net worth the past few years, in
large part, due to rising student loan debt.”
Yellen also focused on education debt as part of
the problem.
“Rising college costs, the
greater numbers of students pursuing higher education, and the recent trends in
income and wealth have led to a dramatic increase in student loan debt.
Outstanding student loan debt quadrupled from $260 billion in 2004 to $1.1
trillion this year,” she noted. “The relative burden of education
debt has long been higher for families with lower net worth, and that this
disparity has grown much wider in the past couple decades.”
While things are bad, they
could still be worse. A
recent report from Credit Suisse found that the US ranked in seventh
place when it comes to wealth inequality around the world, with 74.6 percent of
its wealth held by the top 10 percent, just behind Thailand, with 75 percent.
Russia is the most unequal country, with the 84.8 percent of its national
wealth held by its top 10 percent, CNBC reported.
And historically it’s also been
worse in the United States. The top one percent now own over 41 percent of all
the wealth in the country, which is the most since 1939. But O’Brien noted that “it's
still well below the all-time high of 51 percent set in 1928... In other words,
this new Gilded Age might get even more Gilded.”
Tim Worstall, however, argued
that no one knows if wealth inequality is actually rising or falling. Every
report citing statistics “absolutely every single commentary and research
paper,” he wrote for Forbes, “is telling us only about marketable,
financial wealth–property, private pensions, stocks, bonds and shares and so
on. And it’s not particularly evident that that’s the majority of the wealth in
our societies, or even the most important part of it.”
He gave an example of a fireman
with a $150,000-a-year pension. Under the NBER paper’s definition of wealth ‒
because the annuity is funded from the employer’s current operating expenses
(which he notes is not an unusual circumstance) ‒ that fireman “is defined
as having no wealth,” Worstall noted.
“So now we’re actually ignoring
the entire effect of the totality of the welfare state? This is getting worse,
isn’t it? For the real point that they make in this paper is that wealth
inequality is getting back to what it was before WWI. When, you might recall,
there was no welfare state at all,” the Forbes contributor wrote. “And
we deliberately went out and created that welfare state in order to deal with
the effects of income and wealth inequality.”
Yet Worstall ignores what the
Credit Suisse report focused on: that the increasing consolidation of wealth in
the hands of a very few ‒ just 0.7 percent of the world’s population ‒ is a “worrying
signal”that the world could be on the brink of a new catastrophic economic
failure, similar to that of 2008.
